rkem

• Taqbaylit

Definition

• Rkem,

  1- [ZW] bouillir (v.i.) – hervir (v.i.) – غلى
  Agdawal: azeg.
  2- [LM] se pourrir – pudrirse – تعفن
  Agdawal: rca, rku.
  3- [LM] être pourri – ser pudrido – كان متعفنا
  Agdawal: rca, rku.
  4- [LM] être sale – ser sucio – كان متسخا، كان قذرا
  Agdawal: ames, nkel, rku.
  5- [LM] se salir – ensuciarse – اتسخ
  Agdawal: ames, nkel, rku.
  Imedyaten:

  Tesmar-d aman irekkmen s afenjal – Elle a versé de l’eau bouillante dans une tasse – Ella vertió agua hirviendo en la taza – سكبت ماء غاليا في فنجان

•  

Thesaurus

• • Synonyms _
• • Antonyms _